УЙҒОТИНГ Умрни абадий поёнсиз деманг, Тангрим косамизга ўлчаб солибди. Сўнгида пушаймон ошини еманг, Хаётни уйғотинг мудраб қолибди ! Отани қадрланг, Онани севинг, Қондошлик сўзидан қонлар томибди. Яшаган умрингиз хатосин билинг, Меҳрни уйғотинг мудраб қолибди !
Энг оғир баҳс, жоҳил инсон билан баҳслашмоқдир. Ҳатто ёш болага ҳам нима демоқчи эканингни тушунтиришинг мумкин. Аммо, жоҳил инсонга тушунтира олмайсан. Унинг сўзларини маъқул демагунингча, сен билан баҳс қилаверадилар. Дониёрбек
  • Класс
Показать ещё